Scheidende wegen maar geen afscheid
Afgelopen zaterdag volgde Louis Dreesen zijn laatste kungfutraining in onze 武館 wuguan te Rothem. Zijn emigratieplannen naar Spanje waren al jarenlang aangekondigd en nu was het moment hiervoor daadwerkelijk voor hem aangebroken. Met de verhuiswagen al voor de deur was er voor hem erg veel aan gelegen om zijn laatste lesmoment mee te maken en op een persoonlijke manier afscheid te nemen. Het geeft aan hoe diep zijn band met onze kungfufamilie bij hem zit.
Het afscheid voelt als het volgen van een gezamenlijke weg (战士道 zhanshi dao) die wordt onderbroken. Deze beeldspraak is voor een leek niet goed te vatten maar voor onze harde kern is het een ongeschreven regel. Onze wijze van kungfubeoefening kun je onmogelijk afdoen als een sportbeleving die je overal elders wel weer kunt oppakken. In onze school zijn we zielsverwanten van elkaar geworden en hebben we lief en leed met elkaar gedeeld. Het vertrek van Louis voelen we daarom als een gemis, al blijft hij altijd lid van onze 功夫家族 kungfu jiazu – kungfufamilie.
In mijn toespraak aan het eind van zijn laatste les nam ik dan ook bewust geen afscheid van hem. Het ging er ook niet dramatisch aan toe. Onder het genot van een glas bier keken we samen met de ‘zaterdagleerlingen’ terug op 17 jaar kungfubeoefening. Na zo’n lange tijd is de Maastrichtse kungfuschool Louis na aan het hart komen te liggen en zijn al zijn kungfubroeders en -zusters hem dierbaar geworden. En andersom. Met zijn uitstekende kungfuvaardigheden heeft hij velen van hen verder geholpen op hún pad in de vechtkunst.
Louis was er ook altijd – behalve als hij weer eens in zijn geliefde Spanje vertoefde – en had tijdens de trainingen oog voor iedereen, zeker ook voor de jonge(re) garde. Hij genoot oprecht van elk trainingsmoment en legde iedere keer weer zijn ziel en zaligheid in zijn kungfubeoefening. Dit gevoel, deze drive zal hem ook in Spanje nooit loslaten. Voor zijn medeleerlingen was Louis een inspirerende kracht; voor mij als kungfu shifu was hij vanwege zijn beleving van de vechtkunst en zijn wil om die kennis te delen, een toegewijde leerling.
Louis, we nemen geen afscheid op dit punt van onze pad. Weliswaar scheiden onze wegen zich maar de tijd zal leren wanneer deze zich weer zullen gaan kruisen. Ik wens je van harte een behouden reis en veel geluk in je nieuwe omgeving. Ongetwijfeld kun je voldoende kracht putten uit alle mooie herinneringen die we hebben gedeeld om je vechtkunstpad in Spanje te vervolgen. De poort van mijn school blijft altijd voor je open.
Louis zaijian (tot ziens)
Pe
Beste Shifu,
Mijn reactie heeft even op zich laten wachten daar het lezen van dit schitterende verhaal mij diep raakte.
Ik wil dan ook beginnen met een woord van dank aan mijn Shifu en aan alle kungfubroeders .
Ik ben met een hele andere achtergrond gestart binnen deze kungfu school en had het hier ook moeilijk mee in de begin jaren maar vooral de sturing die ik mocht ontvangen heeft mijn motivatie alleen nog maar meer aangewakkerd. Er was nog zoveel te leren en dit werd mij aangereikt door een groep prachtige mensen onder leiding van een Shifu die op zeer speciale wijze het beste uit je haalt.
Deze wijze heb ik me zeer ter harte genomen en op deze wijze wil ik verder gaan.
Mijn trainingen begin ik dan ook zoals ik dat in deze school geleerd heb. Mijn motivatie blijft. Iedere keer streven naar betere beheersing van de technieken.
Helaas zijn er ook dingen die minder prettig zijn zoals het gemis van mijn broeders en mijn Shifu en de speciale uitspraken die ik vaker gehoord heb.
Zoals bv : niet het einddoel is belangrijk maar de weg er naar toe.
Kungfu is geen sport maar een levenswijze.
Rest mij nog iedereen nogmaals te bedanken voor de zeer fijne tijd die ik heb gehad en die nog komen gaat.
Zoals de Shifu afscheid nam zit in mijn koppie: dit is geen afscheid , dit is TOT ZIENS. (Weer zo een uitspraak).
Shifu bedankt en zaijian.